- ۹۲/۰۵/۲۴
- ۱ نظر
سلام خدای من!
راستش رو بخواهی اینبار نیومدم برای تشکر و این جور حرفا و باز بهت بگم که خوشحالم. ابن دفعه اومدم گله.
خداجونی اش نخوردم اما دهنم میسوزه... از بعضی آدمات دلگیرم. از اون بنده هاییت که واسه خودشون میبرن و میدوزن و...
تو خودت شاهد.
به قول سهیلا دلگیرم، به وسعت آسمانت
خواستم بهت بگم خودت تمام داشته ها و نداشته هامی. بهم کمک کن که راه درست رو برم و درست انتخاب کنم و تشخیص بدم.
راستی خدا تو که به همه ما منطق و عقل وقدرت تفکر دادی پس چرا هنوز بنده هات عقلشون به چشونه؟
ای بابا! کاش به چش بود الان دیگه عقلشون به گوشه شونه.
خدایی خودت هوامو شدیدن داشته باش که بدون خودت هیچم.
از ته ته قلبمم خبر داری. خودمو سپردم به خودت...
نزار کاسه این دل کارش له لبریز شدن برسه. خودت خوب میدونی که از کسی چیزی به دل نمیگیرم و کسی بهم بد کنه زود فراموش میکنم اما...
بیخیال این مردم و این دنیا...
بابت همه چیز هم بازم شکرت...
منتظر جواب و کمکت هستم، دقیقن مثل همیشه.
عاشقتم.