می‌نویسم تا یادم بمونه

کمتر از 2ساعت دیگه به رفتن و 10 ساعت دیگه به پرواز موندِ.

اینو می‌نویسم برای بعدِ برگشتنم که یادم نره.

نمازم رو به موقع بخونم، با کیفیت بهتری. (چون نماز ستونِ دین و  دین بی‌ستون به درد نمی‌خوره و اون دنیا بقیه اعمال هم با توجه به نماز بالا می‌رون)

خوش اخلاق باشم (ادمِ دیندارِ بی‌اخلاق هم به درد نمی‌خوره)

وقتی برگشتم کتاب اصول امر به معروف و نهی از منکر رو بخونم تا هنگام تذکر رنجشی پیش نیاد و این که امر به معروف و نهی از منکر یک فریضه واجبِ که باید درست انجامش داد.

این که وقتی برگشتم بچسپم به زندگی و درس و هرچی بیشتر و بهتر معرفتم رو افزایش بدم.

در ضمن دروغ و غیبت هم ممنوع. پیش‌گیری می‌کردم از این ها اما حالا باید بیشتر پیش‌گیری کنم. 

خدایا گناهامو ببخش و کمک کن بعد 15سالگی به بعد بنده ی بهترِی برات باشم.

خودمو به خودت می‌سپارم توهم خودتو به من بسپار تا فراموشت نکنم تو خلوت و تنهایی هام...

پ.ن: نوشتم که یادم نرِ!